خسته نباشی پیرمرد

انتخابات بود دیگر، خستگی و دلشکستگی و ناراحتی داشت. بویژه برای بازنده ای که مردم، پاسخ دندان شکنی به او و هوادارانش دادند. من وظیفه خود می دانم که قبل از هرچیز، به تو بگویم: خسته نباشی پیرمرد!

پیرمرد؛ اگر در این بیست سال، بجای خانه نشینی و نقاشی کشیدن، یک فعالیت کوچک سیاسی داشتی، متوجه تغییر فضای سیاسی دنیا می شدی و می دیدی که سیاست اشکنک دارد و عربده کشیدن و شیشه شکستن بعد از باخت، دیگر در دنیای مدرن امروز جایی ندارد.

پیرمرد؛ اگر در میان مردم بودی و درد مردم را می دانستی، متوجه می شدی که نباید به دامن دزدها و شیادان مشهور کشور گرفتار شوی و بازیچه دست آنان گردی. اگر در این بیست سال همدرد مردم می شدی، می فهمیدی که “مترسک” این و آن شدن و بازی با کارت کسی که مردم بیشترین تنفر را از او و خانواده اش دارند، نتیجه ای جز شکست مفتضحانه نخواهد داشت.

پیرمرد؛ ما که در آن سال های حکومت شما نبودیم و رفتارهای شما را ندیدیم. اما تو با این رفتارت، اوج کم تحمل و بی ظرفیتی یک سیاستمدار دهه شصتی را نشان دادی. شاید خواست خدا بود که یک پیرمرد دهه شصتی وارد گود سیاست شود تا جوانان امروز، وضعیت سیاسی اسفناک و کم تحملی و برخوردها و حذف های هولناک سال های اول انقلاب را در رفتار او مشاهده کنند. من یقین دارم اگر قدرت نظامی در دستان تو بود، نظیر آن سال ها مخالفینت را به گلوله می بستی و رای دهندگان به رقیبت را در نطفه خفه می کردی!

پیرمرد؛ شکست تو در اخلاق، سنگین تر از شکست در انتخابات بود. انتظار داشتم لااقل بعد از انتخابات، آن بی اخلاقی قبل از انتخابات را تکرار نکنی. متاسفم که تو با تحریک بیجا و خطرناک هوادارانت اخلاق را قربانی قدرت طلبی خود کردی و چیزی از آن باقی نگذاشتی.

نه  پیرمرد؛ تو برای برطرف کردن عصبانیت ناشی از “نه” بزرگ ملت، حق نداشتی چند هوادار بی گناه را به دستان نیروهای امنیتی بیندازی. تو حق نداشتی برای جبران بی ظرفیتی خود، جوانان مردم را زیر باتوم پلیس بفرستی. هر قطره خونی که در این اغتشاشات از بینی هر کس بیرون بیاید، تو “مسئول” آن هستی.

پیرمرد، ای کاش این چند سال آینده هم مثل بیست سال گذشته، در خانه می ماندی و به فرهنگ و هنر می پرداختی! دست کثیف قدرت، آنقدر ارزش نداشت که بخاطر آن، این همه خسارت و مصیبت نصیب فرزندان این سرزمین کنی. اکنون در این سال های باقیمانده از زندگی، با کدام وجدان می خواهی پشت بوم بنشینی و نقش بزنی؟! پرتره صورت خونین جوانی را که بخاطر زیاده خواهی و بی ظرفیتی تو کتک خورده است چگونه به تصویر می کشی؟!

پیرمرد؛ بازی قدرت مثل موج است. می آید و می رود. امروز هست و فردا نیست.صدها انتخابات در جای جای دنیا برگزار می شود. یک نفر برنده می شود و دیگران می بازند. آن چه باقی می ماند، “نام نیک” است. تو اگر پیرمرد کم ظرفیت دهه شصتی نبودی، لااقل تلاش می کردی که از خود یک “نام نیک” برجا بگذاری. افسوس و صد افسوس که تو حتی نتوانستی ذره ای از این نام نیک را در اذهان ثبت کنی.

پیرمرد؛ این اغتشاشات نیز حداکثر تا چند شبانه روز دیگر تمام می شوند. اما به این فکر کن که در سال های آینده، مردم چگونه یاد می کنند از پیرمرد دهه شصتی که اول انتخابات را باخت و سپس اخلاق را؟!

نقل از روزگار